Fotobespreekavond van papier

IMG_1045
1024 683 Mathy Heijmans

Gisteravond hebben we sinds lange tijd weer een fotobespreekavond van papier gehad. Wat me opviel was dat de bespreking toch anders verloopt. Als je bij een traditionele fotobespreekavond foto’s laat zien is dat heel ‘clean’. Er gaat niets aan vooraf. De fotobespreker klikt.. en de foto staat meteen op het scherm. Nu was er meer. Er ontstond op de zolder van de Grutter iets intiems, iets geheimzinnigs. We zagen Peter bij iedere foto wat zoekend rond kijken welke foto hij op het bord kon zetten. Soms moest er geimproviseerd worden. De foto werd door Peter op het laatste moment omgedraaid. Hierdoor bleef het voor ons als kijker langer spannend. Eerst zagen we de achterkant van een lijst of opgeplakte poster. Soms moest het bord en de verlichting in verband met een fors afwijkende maat, nog worden aangepast en had hij hulp nodig. De fotobespreker heeft de zorg dat het werk niet beschadigd wordt maar moet ook al nadenken over het aangeboden werk en wie hij het woord gaat geven.

Peter leidde de avond. Het voelde voor mij heel vertrouwd. Natuurlijk omdat ik dat Peter in het verleden veel op deze manier heb zien doen, maar ook omdat ik fotobespreken 20 jaar zo heb zien gaan. Daarna kwam er in de brouwerij bij Jan Eijsbouts aan de Emmastraat een periode van fotobespreken vanaf een kleine monitor en inmiddels zijn we al weer een kleine vijf jaar gewend aan de beamer. Die monitor vond ik eigenlijk te klein. Zeker toen we met 20 mensen of meer waren. De monitor was misschien wel net zo groot als de meegebrachte prints, maar de beleving was toch al duidelijk anders als van papier. Wilde je de foto beter zien, stapte je voorwaarts of kon je de foto op de hand in het licht beoordelen of rond laten gaan. Vroeger was ook nog veel interesse voor de manier waarop een foto op een ‘ ambachtelijke manier zwart-wit geprint kon zijn. Bij het tonen van geprinte foto’s ontstond bij mij gisteravond een gevoel van nostalgie.

Gelukkig had niet iedereen foto’s meegebracht, want anders zou de avond misschien wel wat langer geduurd hebben. Het op deze manier bespreken kost namelijk meer tijd. Maar, je ziet wel echt ook iets anders! Er is meer. Naast de inhoud en of boodschap van de foto, de kleuren, de compositie, zie je nu ook dingen zoals: Voor welke kwaliteit en soort papier de fotograaf heeft gekozen. Wat je ook goed kunt zien is hij of zij tijd heeft gehad resp. zorg heeft besteed aan de presentatie.

Bij de kijker ontstaan er op zo’n manier allerlei vragen in het hoofd. Vragen zoals, is de foto goed afgedrukt? Waar is dat gedaan? Is die kwaliteit beter? Is deze drukker misschien ook iets voor mij? Is dat duur? Hoe is de foto opgeplakt? Kan ik dat ook of kan ik dat toch maar beter uitbesteden? Staat de foto al in een passe-partout? Voor welk passe-partout is er gekozen? Is het maatwerk of een standaard passe-partout? Is het passe-partout snijden zelf of thuis gedaan? Is de foto met smaak ingelijst enz. Je kunt ook merken als een fotograaf trots is op zijn of haar foto. Goed voor de dag wil komen. Er is dan geïnvesteerd in tijd, aandacht en…ook in geld. De foto doet er toe, anders staat hij er op zo’n avond niet.

Een foto wordt echt anders gewaardeerd als hij mooi wordt gepresenteerd. Voorbereiding en zorg voor presentatie is belangrijk. Eerlijk is eerlijk, vroeger bespraken we altijd foto’s van papier, het had ook echt iets meer, dat realiseerde ik me gisteravond. Het kost echter niet alleen meer tijd, maar ook meer geld. Als je zo’n fotobespreekavond éénmaal per jaar organiseert, kun je voor die ene avond in december nog snel iets uit huis meenemen en daar is ook niks mis mee, maar lang hou je dat niet vol. Je kunt immers niet iedere maand bij je thuis een andere lijst van de muur trekken, die hebben we dan allemaal wel op enig moment gezien.

Het was een mooie -in dit geval dus- een bijzondere bespreekavond, met een gevarieerd aanbod aan foto’s. Inzenders en besprekers, dankjewel!

  • Reageren wordt op prijs gesteld