Harry Keijsers

Als kind vond ik op zolder een defecte vierkante boxcamera en haalde ik die helemaal uit elkaar. Al snel kreeg ik een Clack – waar helaas maar acht foto’s op één rolletje konden. Op 14-jarige leeftijd kwam ik met financiële ondersteuning door mijn vader in het bezit van mijn eerste kleinbeeldcamera met plek voor 36 negatieven. Ik maakte in die tijd veel foto’ s van thuis, van de middelbare school en gebeurtenissen in dorp en omgeving en natuurlijk feestreportages.

Begin tachtiger jaren krijg ik – na een lange dipperiode – door het aanschaffen van een doka weer meer aandacht voor (zwartwit-)fotografie. Het lidmaatschap van Fotokring Beeldhoek – ook sinds die tijd – heeft mijn creativiteit en activiteit vergroot. De kringleden hebben mij allereerst goed leren kijken. Voor het indrukken van de ontspanknop heb ik meestal het hele beeld afgetast.

In 2004 ben ik binnengestapt in de wereld van de digitale fotografie. Dat nodigt uit tot onbekommerd fotograferen, maar heeft ook het gevaar in zich alles vast te willen leggen. Ook nu nog is mijn aandacht wisselend en ruim: Gericht op dagelijkse bezigheden, op dorps- en stadsgezichten en mensen in hun omgeving. En dat natuurlijk vooral tijdens foto-uitstapjes, fietstochten en vrije dagen.

Hoewel met het digitale tijdperk kleur makkelijker binnen handbereik kwam, blijft iets van het gevoel van de vroegere doka terugkomen en trekt mij het werken aan digitale zwartwit-afdrukken. Wie weet wat de toekomst mij daarin nog biedt.

Harry Keijsers